3/02/2009

Cando eramos nenas


"... ou pintar as paredes e atravesalas,
só pola virtude de ser electroduende"
Memoria é un espazo intanxible no que gardo as cousas que quero recordar, pero tamén as que quero esquecer.
Gustaríame ter un maior control sobre ela (e sobre min mesma, para que enganarvos), pero hai cousas que son independentes da vontade do eu.
Merendei ducias de bocadillos de manteiga con zucre cos electroduendes e con avería. Crieime con Alaska e a bóla de cristal. Admiraba as súas unllas, a súa melena, a súa voz. Vivín a súa evolución artística e persoal (sen considerarme fan dela) e fun medrando. Hoxe ela non é a mesma. Eu tampouco.

6 comentarios:

Anónimo dijo...

Cando unha pranta pasa de ser semente a ter raiz e follas, e cando é capaz de deixar brotar flores do seu corpo... cres que é outra pranta distinta á que viches nacer?
Cando unha larva muda e convértese en gusano para pasar á crisálida de de ahí a volvoreta, é outro ser ao que viches medrar?
Eu creo que todos os que conseguimos medrar neste mundo tan propenso ao complexo de Peter Pan, non deixamos de ser aqueles pequenos electroduendes namorados da divertida Alaska, somos o resultado dun proceso de crecemento, de experiencias vividas, de loitas condeguidas e non, en definitiva, somos o arte e parte da historia que nos tocou vivir. E Alaska tamén.

Ledicia Costas dijo...

as vivencias do pasado son motores que invitan á reflexión. E as do presente tamén o serán no futuro. :-)

Anónimo dijo...

Hablando de regresar al pasado, vuelve el PP, esta vez por meritos del PSOE y su antiprograma para galicia, gracias Touriño por aplanarselo tan bien al señor Feijoo.

Ledicia Costas dijo...

Efectivamente, aí os temos de novo. Din que é máis fácil gañar as eleccións cando estás no poder, ou o que é o mesmo, que é máis difícil perder. Ao PSOE malamente lle deu tempo a quentar as cadeiras dos despachos.`...

Anónimo dijo...

Y ahora qué? Está claro que somos minoría los que entendemos que la forma de gobernar de la derecha sólo beneficia a las clases altas de la sociedad, aún así, siendo Galicia una comunidad-nación historicamente obrera y pobre, sigue entendiendo que la cura de sus males las van a solucionar desde la derecha. Pensamiento lógico, por otra parte, si tenemos en cuenta la nefasta labor del bipartito los últimos cuatro años. Todos queremos vivir tiempos mejores, pero de aquellos polvos vienen estos lodos aunque los votantes kieran olvidarse.

Regalp dijo...

Antiprograma para Galicia??? Se han puesto en marcha en tres años y medio, más cosas que en los últimos 20. Grandes defectos los que ofrece Touriño y su equipo, pero no los de no tener planes y medidas para dotar a Galicia de otras posibilidades y sobre todo, de no haber sabido vender la gestión de todo lo logrado.