11/04/2008

vista borrosa


así é a paisaxe desde a fiestra do meu salón entre bágoas.
desdebúxanse as liñas
mestúranse os obxectos,
as luces perden forza
e todo vai collendo sentido
o seu ritmo

8 comentarios:

Anónimo dijo...

Non podes deixar que todo colla sentido o seu ritmo, tes que ser ti a que marque o ritmo do sentido das cousas que te rodean, senon nunca seras feliz. Gustariame que esa paisaxe que ves dende o teu salon entre bagoas a compartiras conmigo, e converteras as bagoas en sorisos, e que te fundiras entre os meus brazos mentres te arroupo, e te durmiras mentres eu te observo. As bagoas non son para mozas coma ti, ti es Ledicia, non podes ter bagoas, so sorisos, e espero que algun dia os compartas conmigo e seamos felices. Un bico moi forte dun fervente admirador.
Ti es esa paisaxe que eu vexo desde a miña fiestra, e entre bagoas por non estar o teu caron vexote borrosa, pero non podo deixar que todo colla sentido o seu ritmo, debo actuar...

Anónimo dijo...

tranki rapaz que xa stou eu para darlle calor e sentido á sua vida, que tamén é a miña

Ledicia Costas dijo...

q fácil sería se todo o mundo asinara co seu nome. isto estáse convertendo nun portal de anónimos, pero é divertido.
"non quero bágoas,
non as quero.
nin a elas
nin a todas as renegadas que teño dentro
e me rouban a identidade.
pero vou coller un taxi..."

Anónimo dijo...

Moita calor non lle podes dar xa que ela vive entre bagoas e coa cara chea de petroleo que alguen lle votou. Ledicia sinto este pequeno enfado dialectico no teu blog, eu non quero crear polemica, so quero poder seguir disfrutando dos teus poemas e da tua beleza, tanto artistica como fisica.

Anónimo dijo...

pero vou coller un taxi
que teña as ventaíñas abertas
para encherme do vento do nordés...

que me vas contar a min que eu non sepa home, ese poema ten xa varios anos e é algo metafórico, seica non o entendes ben?

Anónimo dijo...

Que me vas contar ti a min dos dulces versos que so Ledicia sabe escribir, e que crees que non entendo eu as metaforas desta grandisima poetisa. Ademais por que arremetes contra min?, que problema tes con que me gusten os seus versos, ou a sua prosa, que pasa? Ti quen es o seu mecenas?
Perdoa Ledicia por estos momentos tensos que tes que estar a vivir, eu pensei que este blog era un rincon para que a xente te coñecera mais de cerca, pero xa vexo que non, que aqui non se xuntan grandes mentes da literatura galega, seguirei buscando un foro a miña medida, se o encontro te avisarei, a ver se non hai nel xente a que lle molesten as miñas opinions.

Anónimo dijo...

ok colega, vai na procura dun blog máis culto que este se che queda pequeno para a túa mente tan aberta. Flipao!

Anónimo dijo...

ledicia o verte ou o dicir cousas que sabes que van a doer?
Non sei que clase de super erudito és pero non infravalores aos seguidores de sondabrea porque somos os que damos cariño e comprensión a Ledi, non podes decir tí o mesmo que te pos n contra do que ela mais quere. Dis que a coñeces? Probablemente pero a mín non e non te permito que me xulgues, da a cara.