En Cabral temos un dialecto. Chamamos ás cousas doutro xeito. Inventamos palabras. Por iso deberlle cartos a alguén é facerlle un tren, tardar moito é facer un mapa, mancharse é ter un guar, se chove cae pulpo e se tes un resfriado colliches o bicho. E así conversamos uns con outros, con esa forma tan nosa de falar. Oes, vaia pulpo que está caendo. Xa che digo, así collín eu o bicho. E ti, vaia guar levas na camiseta. Boh, é que collín a primeira que atopei por non facer un mapa. Habería que facer un estudo acerca deste fenómeno, que daría moito de si. O caso é que ao membro masculino, chamámoslle nardo. O nardo. Así, como soa. Comprenderán a cara que me quedou o outro día, cando levaba esta furgoneta diante de min. Nardo, servicio 24 horas. Eu non sei o que anunciaba o tal Nardo. Desde logo, se era o seu propio nardo a cousa sería cando menos escandalosa. Ir por aí coa túa furgo anunciando que o teu nardo está de servicio 24 horas. Día e noite. Un nardo comercializado cunha campaña de publicidade que consiste nunha jumpy que percorre o extrarradio. Manda nardo. Ou manda carallo, para ser máis clara.
2 comentarios:
Tendrás que hablar con el follonero de la Sexta, porque como reportera urbana, no tienes precio.
Bicos
é que a xente estamo poñendo moi fácil. atopo cada cousa ultimamente que daría para escribir unha tese. eu seguirei cos ollos ben abertos...
Publicar un comentario