2/11/2009

Imaxinar


pechar os ollos e viaxar a un lugar morno e suave.

deixarse levar polo arrolo da brisa.

voar alto alto alto e deslizarse onde ninguén poida chegar.

desaparecer

no rostro da imaxinación

e fundirse nunha explosión de cores

ata conseguir sorrir.

10 comentarios:

Anónimo dijo...

Coñecer e sentir o verdadeiro significado da palabra tranquilidade, notala dentro do corpo, apoderada dos sentidos e sentimentos.
A paz interior como forma de vida, supeditando as trampas do destino á súa propia fortaleza.
Utopías para unha vida chea de lugares que desexar visitar, de sensacións que descubrir.

Ledicia Costas dijo...

e camiños que aínda quedan por andar!

Anónimo dijo...

e lugares que aínda quedan por alugar!

Anónimo dijo...

bobo

Anónimo dijo...

el que lo dice lo es

Anónimo dijo...

con el culo al revés

Anónimo dijo...

y la boca te huele a pies

Ledicia Costas dijo...

pero que ben o pasades.....

Anónimo dijo...

vaya dos para un banco!

Anónimo dijo...

Imaxinar, que podo viaxar pola liberdade do meu pensamento, pola tenrura dos teus versos, polo palpitar das tuas verbas, Imaxinar que podo Imaxinar...
Fermoso poema, que camiña nos pasos da terra.

Un saudo