O vindeiro luns 17 de maio recitarei ás 17:00h. no cárcere de A Lama acompañada de Marta Quintana (arpa) e Nuria Carballido (danza).
Hoxe teño na cabeza a imaxe de centos de homes mal afeitados coa cabeza gris de tanto pensar. Quizais o luns chegue a casa e admita que a ignorancia é moi atrevida, e en lugar de cabezas grises e barbas imperfectas traia no bolso fogos de artificio. Con sinceridade, non o creo. Porque vivir entre muros físicos ten que roubar os colores á forza. E porque ser consciente do lentos que pasan os anos cando o osíxeno que respiras está limitado a un espazo ten que ser duro. Como a pedra do patio. Como o silencio de non poder abrazarte á pel da muller que queres. Como a soidade dunha cama vestida por sabas alleas.
